Geopark Vulkaneifel

Sangweiher habitat voor vele vogelsoorten

Uitgebreide natuurrestauratiemaatregelen hebben de Sangweiher en het gelijknamige natuur- en vogelreservaat bij Daun tussen Schalkenmehren en Udler nieuw leven ingeblazen.

geologie

De Maar ligt in het overgangsgebied van drie eenheden van de Devoon Neder-Eem: Van zuidoost tot noordwest, de Eckfeld en Reudelsterz lagen van zand-zilte stenen, greywacken en kwartsieten zijn op de lijn. Het wordt verbonden door de Beinhausen-lagen, die bestaan uit lichte zandslibstenen aan de onderkant en donkere leien en slibstenen aan de bovenkant. Geomorfologisch gezien ligt het maar in een opvallend brede vallei van een zijrivier van de Alf. In het zuidoosten zijn lapilli-tuffen aangetroffen en ten noorden daarvan slakken. Dit wijst erop dat de uitbarstingen zich naar het noorden en zuidoosten hebben voorgedaan.

bijzonderheden

Dat de Sangweiher een oud maar is, werd pas enkele jaren geleden vastgesteld, toen uitwerpmateriaal ten noorden en zuiden van het meer werd gevonden. In de middeleeuwen werden de twee doorstromende beken afgedamd, waardoor een meer van ongeveer tien hectare ontstond, dat voor visteelt werd gebruikt.

In de 19e eeuw werd het meer opnieuw drooggelegd en het gebied werd voor landbouw gebruikt. In de jaren tachtig werd de oorspronkelijke toestand hersteld en werd het gebied rond de Sangweiher tot natuurreservaat verklaard. Rondom het maar ontstonden zegge- en biesvegetaties evenals vochtige weiden. Daarmee is de Sangweiher een belangrijk leefgebied voor veel vogelsoorten. De twee vogelkijkhutten, verborgen tussen de bomen aan de oever, worden veel bezocht.

Hoogtepunten in de buurt

• Mürmes
• Schalkenmehrener Maar
• Natuurlijk buitenzwembad Schalkenmehren
• Home Weefmuseum
• Observatorium van de hoge lijst
• Pulvermaar
• Natuurlijk buitenzwembad Pulvermaar
• Klokkengieterij Brockscheid

Routebeschrijving & Parkeren